سپتیک تانک و میدان تخلیه سپتیک
سپتیک تانک از یک یا چند مخزن بتنی یا پلاستیکی بین 4000 تا 7500 لیتر (1000 تا 2000 گالن) تشکیل شده است. یک سر آن به یک لوله فاضلاب ورودی و سر دیگر به یک میدان تخلیه سپتیک متصل می شود . به طور کلی این اتصالات لوله با یک لوله T ساخته می شود و اجازه می دهد تا مایع وارد و خارج شود بدون اینکه پوسته ای روی سطح ایجاد شود. امروزه طراحی مخزن معمولاً شامل دو محفظه است که هر کدام مجهز به دهانه دسترسی و پوشش است و توسط یک دیوار جداکننده با دهانه‌هایی که تقریباً در وسط راه بین کف و سقف مخزن قرار دارد، از هم جدا شده‌اند.
فاضلاب وارد اولین محفظه مخزن می شود و اجازه می دهد جامدات ته نشین شده و کف ها شناور شوند. جامدات ته نشین شده به صورت بی هوازی هضم می شوند و حجم مواد جامد را کاهش می دهند. جزء مایع از طریق دیواره تقسیم به محفظه دوم جریان می یابد، جایی که نشست بیشتر انجام می شود. مایع اضافی، که اکنون در شرایط نسبتاً شفافی قرار دارد، سپس از خروجی به میدان تخلیه سپتیک ، که بسته به محل، به عنوان میدان شستشو، میدان تخلیه یا میدان تراوش نیز نامیده می شود، تخلیه می شود. آزمون نفوذ قبل از نصب مورد نیاز است برای اطمینان از تخلخل کافی در خاک به عنوان یک زمینه تخلیه خدمت است.
ناخالصی‌های باقی‌مانده در خاک به دام می‌افتند و از بین می‌روند و آب اضافی از طریق نفوذ در خاک، از طریق تبخیر و جذب از طریق سیستم ریشه گیاهان و در نهایت تعرق یا ورود به آبهای زیرزمینی یا سطحی از بین می‌رود . یک شبکه لوله کشی که اغلب در یک ترانشه پر از سنگ قرار می گیرد (به کاشی گریه مراجعه کنید)، فاضلاب را در سراسر میدان با سوراخ های زهکشی متعدد در شبکه توزیع می کند. اندازه میدان زهکشی متناسب با حجم فاضلاب و نسبت معکوس با تخلخل میدان زهکشی است. کل سیستم سپتیک می تواند به تنهایی از طریق گرانش یا در مواردی که ملاحظات توپوگرافی نیاز دارد، با گنجاندن یک پمپ بالابر کار کند . برخی از طرح های سپتیک تانک شامل سیفون یا دستگاه های دیگر برای افزایش حجم و سرعت خروجی به میدان زهکشی است. اینها به پر کردن یکنواخت‌تر لوله زهکشی و افزایش عمر میدان زهکشی با جلوگیری از گرفتگی یا گرفتگی زودرس کمک می‌کنند.
مخزن Imhoff یک سیستم سپتیک دو مرحله که در آن لجن در مخزن جداگانه هضم است. این امر از مخلوط شدن لجن هضم شده با فاضلاب ورودی جلوگیری می کند. همچنین برخی از طرح های سپتیک تانک دارای مرحله دوم هستند که در آن پساب حاصل از مرحله اول بی هوازی قبل از تخلیه به میدان نشت هوادهی می‌شود.
یک سیستم سپتیک که به درستی طراحی شده و به طور معمول کار می کند، بدون بو است. علاوه بر بازرسی و تخلیه دوره ای، یک مخزن سپتیک باید برای چندین دهه با حداقل تعمیر و نگهداری، با مخازن بتنی، فایبرگلاس یا پلاستیکی حدود 50 سال دوام بیاورد
عوامل دیگر
ریشه های درختان و درختچه های بیرون زده بالای مخزن یا زهکشی ممکن است آنها را مسدود و یا پاره کنند. درختانی که مستقیماً در مجاورت یک مخزن سپتیک بتنی قرار دارند، با افزایش سن سیستم و شروع بتن شروع به ایجاد ترک و نشتی کوچک در مخزن می‌شوند. ریشه درختان به دلیل مسدود شدن و انسداد لوله های زهکشی می تواند باعث مشکلات جدی جریان شود و خود درختان به دلیل تامین مواد مغذی آماده از سیستم سپتیک به شدت گسترش می یابند.
زمین های بازی و ساختمان های انبار ممکن است به مخزن و زمین زهکشی آسیب وارد کنند. علاوه بر این، پوشاندن میدان زهکشی با یک سطح غیرقابل نفوذ، مانند مسیر یا پارکینگ، به طور جدی بر کارایی آن تأثیر می گذارد و احتمالاً به مخزن و سیستم جذب آسیب می رساند.
ورود آب بیش از حد به سیستم ممکن است بیش از حد آن را بارگیری کند و باعث از کار افتادن آن شود.
بارندگی بسیار زیاد، ذوب سریع برف و جاری شدن سیل از رودخانه‌ها یا دریا همگی می‌توانند مانع از کارکرد یک میدان زهکشی شوند و می‌توانند باعث برگشت جریان شوند و در عملکرد عادی مخزن اختلال ایجاد کنند. سطح بالای آب در زمستان نیز می تواند منجر به برگشت آب زیرزمینی به داخل مخزن سپتیک شود.
با گذشت زمان، بیوفیلم روی لوله های زهکشی ایجاد می شود که می تواند منجر به انسداد شود. از چنین شکستی می توان به عنوان شکست بیومات یاد کرد.
میدان تخلیه سپتیک
زهکش های سپتیک ، که به آن میادین لیچ یا زهکشی لیچ نیز می گویند ، تأسیسات دفع فاضلاب زیرسطحی هستند که برای حذف آلاینده ها و ناخالصی ها از مایعی که پس از هضم بی هوازی در یک مخزن سپتیک بیرون می آید، استفاده می شود . مواد آلی در مایع توسط یک اکوسیستم میکروبی کاتابولیز می شوند.
یک میدان زهکشی سپتیک، یک مخزن سپتیک و لوله کشی مربوطه یک سیستم سپتیک را تشکیل می دهند .
میدان زهکشی معمولاً شامل آرایشی از ترانشه‌های حاوی لوله‌های سوراخ‌دار و مواد متخلخل (اغلب شن ) است که توسط لایه‌ای از خاک پوشانده شده است تا از رسیدن حیوانات (و رواناب سطحی ) به فاضلاب توزیع شده در آن ترانشه‌ها جلوگیری کند. ملاحظات اولیه طراحی هم هیدرولیک برای حجم فاضلابی که نیاز به دفع دارد و هم کاتابولیک برای نیاز اکسیژن بیوشیمیایی طولانی مدت آن فاضلاب است. مساحت زمینی که برای میدان زهکشی سپتیک در نظر گرفته شده است را می توان منطقه ذخیره سپتیک (SRA) نامید.
مزارع فاضلاب به طور مشابه فاضلاب را از طریق یک سری از خندق ها و تالاب ها (اغلب با کمی یا بدون پیش تصفیه) دفع می کنند . اینها بیشتر در کشورهای خشک یافت می شوند زیرا جریان آب روی سطح امکان آبیاری (و کود دهی) زمین های کشاورزی را فراهم می کند.
آب های زیرزمینی
آب های زیرزمینی است آب حاضر در زیر زمین به سطح را در سنگ و خلل و فرج خاک و در شکستگی از صخره های . یک واحد سنگ یا یک ذخایر تجمیع نشده زمانی آبخوان نامیده می شود که بتواند مقدار قابل استفاده آب تولید کند. عمقی که خاک خلل و فرج و یا شکستگی و حفره در سنگ تبدیل به طور کامل با آب اشباع شده است به نام آب زیرزمینی از سطح شارژ می شود. ممکن است به طور طبیعی در چشمه ها و تراوش ها از سطح ترشح شود و می تواند واحه ها یا واحه ها را تشکیل دهدتالاب ها آبهای زیرزمینی نیز اغلب برای مصارف کشاورزی ، شهری و صنعتی با ساخت و راه اندازی چاه های استخراج برداشت می شود . مطالعه توزیع و حرکت آب های زیرزمینی هیدروژئولوژی است که به آن هیدرولوژی آب های زیرزمینی نیز می گویند .
به طور معمول، آب های زیرزمینی به عنوان آبی در نظر گرفته می شود که از سفره های کم عمق جریان می یابد، اما، از نظر فنی، می تواند حاوی رطوبت خاک ، منجمد دائمی (خاک یخ زده)، آب غیر متحرک در سنگ بستر با نفوذپذیری بسیار کم ، و آب عمیق زمین گرمایی یا تشکیل نفت باشد. فرض بر این است که آب های زیرزمینی روانکاری می کنند که احتمالاً می تواند بر حرکت گسل ها تأثیر بگذارد . این احتمال وجود دارد که بسیاری از زمین های زیر سطحی را شامل برخی از آب، که ممکن است با سایر مایعات در برخی موارد مخلوط می شوند.
آبهای زیرزمینی اغلب ارزان‌تر، راحت تر و کمتر از آب های سطحی در برابر آلودگی آسیب‌پذیر هستند. بنابراین، معمولا برای تامین آب عمومی استفاده می شود. به عنوان مثال، آب های زیرزمینی بزرگترین منبع ذخیره آب قابل استفاده در ایالات متحده را فراهم می کند و کالیفرنیا سالانه بیشترین مقدار آب زیرزمینی را در بین تمام ایالت ها برداشت می کند. مخازن زیرزمینی حاوی آب بسیار بیشتری نسبت به ظرفیت تمام مخازن و دریاچه های سطحی در ایالات متحده از جمله دریاچه های بزرگ است . بسیاری از منابع آب شهری تنها از آب های زیرزمینی تامین می شود.
استفاده از آب های زیرزمینی مسائل زیست محیطی مرتبط دارد. به عنوان مثال، آبهای زیرزمینی آلوده کمتر از آلودگی رودخانه‌ها و دریاچه‌ها قابل مشاهده هستند و پاک‌سازی آن دشوارتر است. آلودگی آب های زیرزمینی اغلب ناشی از دفع نادرست زباله ها در خشکی است. منابع عمده شامل مواد شیمیایی صنعتی و خانگی و دفن زباله ها ، کودها و آفت کش های بیش از حد مورد استفاده در کشاورزی، تالاب های پسماند صنعتی، پسماندها و فاضلاب فرآیندهای معادن، فرکینگ صنعتی، چاله های آب نمک میدان نفتی، مخازن زیرزمینی ذخیره نفت و خطوط لوله، لجن فاضلاب و سپتیک است. سیستم ها . علاوه بر این، آب های زیرزمینی مستعد نفوذ آب شور هستنددر مناطق ساحلی و می تواند باعث فرونشست زمین در صورت استخراج ناپایدار شود که منجر به غرق شدن شهرها (مانند بانکوک ) و از دست دادن ارتفاع (مانند از دست رفتن چندین متر در دره مرکزی کالیفرنیا) شود . این مسائل با افزایش سطح دریا و سایر تغییرات ناشی از تغییرات آب و هوایی که بارش و کمبود آب را در سطح جهانی تغییر می دهد، پیچیده تر می شود.
